Refurbishment philips
Engels Group houdt voor het eerst eigen beurs Bati@Home
In mei zal het twee jaar zijn dat Engels Group de Paardenmarkt in Antwerpen inruilde voor de vroegere bedrijfssite van pallettenbouwer Pasec op de Industrieweg in Malle. Voor het eerst organiseert de groep er nu haar eigen soort ‘Batibouw’, onder de noemer Bati@Home, met veel aandacht voor technologische innovaties. De klanten worden verwend met lekkernijen uit Malle, zoals trappist, gin en snoepgoed van Den Bollenwinkel.
06 maart,
Batibouw, de traditionele bouw- en renovatiebeurs voor professionele en particuliere bezoekers in Brussels Expo, klopte vorige maand af op bijna bezoekers. Dat zijn er meer dan vorig jaar, maar veel minder dan in de echte gloriejaren. “Vroeger stonden we ook altijd op Batibouw”, vertelt Marc Engels. “Maar voor ons is het niet meer het juiste publiek. Wij willen vooral professionelen bereiken. Dit is een interessantere formule voor ons. We tonen onze merken, er zijn promoties en geven uitleg in ons eigen auditorium.”
Bati@Home bij Engels Group duurt van 4 tot 7 maart. Particulieren met (ver)bouwplannen kunnen er niet terecht. Omdat de groep in heel België actief is, worden in het auditorium zowel Franstalige als Nederlandstalige sessies gegeven. De vier eerste letters van de beurs staan voor Bouwen Aan Technologische Innovaties. “We lossen problemen op waar ze zich stellen”, vertelt
Engels sprekende bediening is de redding van de Horeca!
Aantal keer bekeken
Door Wouter Verkerk op 2 augustus
Bij tijd en wijlen steekt de discussie over niet-Nederlands sprekende medewerkers in de horeca weer de kop op. Ik kon wegens verblijf in het buitenland niet deelnemen aan een discussie op Radio 1 deze week, ik had het anders graag gedaan. In ‘De Telegraaf’ van zaterdag 18 maart schreef ik de volgende bijdrage in de discussie rond de ergernissen aan Engelssprekend personeel in de Nederlandse horeca.
‘Dat is raar! We zijn hier toch in Nederland?’ Steeds vaker word je op het terras in grote steden en drukke gebieden aangesproken in het Engels. Maar bedenkt u voordat u het afkeurt wel: Het is de redding van de horeca! Zeker wanneer deze buitenlandse medewerkers gevoel hebben voor gastvrijheid en hun best doen het gasten naar de zin te maken. Wanneer zij zich inspannen lokale gasten (die de Engelse taal niet vloeiend spreken) goed te begrijpen, is er niks aan de hand en kunnen we dankzij hen genieten van goede service in de Nederlandse horeca.
Het gehele artikel lezen van Wouter Verkerk? Klik hier
Flitsgesprek: wijnmaker Marnix Engels
In deze rubriek vertellen Nederlanders en Vlamingen waarom ze voor Zuid-Frankrijk hebben gekozen.
Even voorstellen
Hi, ik ben Marnix Engels en was in mijn werkzame leven eigenaar van een agentschap dat bemiddelde tussen de verkoop en inkoop van wijnen in Nederland. Daarnaast was ik een van de zeer weinige experts taxateurs en makelaars in wijnen en betrokken bij vele geschillen of verzekeringskwesties rond dit edele vocht. Gewend dagelijks te proeven, werd het mijn uitdaging om de wijnen van Camparnaud, heel verfijnd te maken.
Sinds wanneer in Zuid-Frankrijk?
In kocht ik Camparnaud, 40ha groot in de groene long van de Provence, waarvan 20ha wijngaarden. Verliefd op de plek maar met weinig ervaring in wijnbouw, begon ik ietwat overmoedig aan het traject van renovatie van huis, wijngaard en winery en kon vanaf zeggen dat het klaar was en natuurlijk het initiële budget ruim overschrijdend.
Ooit spijt gehad?
Zeker wel momenten van spijt. Want ja, de fransen hebben nu eenmaal niet de ethiek in werkzaamheid als die wij nederlanders gewend zijn. Dus “a demain” is nooit morgen, maar ergens in de weken erna! Dat en de vele afspraken niet nakomend plus vaak prutswerk, kosten heel veel energie om aan te sturen en in die tijd nog vanaf Nederland.
Waarom voor Zuid-Frankrijk gekozen?
Ik wilde een wijndomein in een streek waar wij geen vertegenwoordiging hadden en dat was 25 jaar geleden de Provence. Een oninteressant wijngebied w
Geduld is een schone deugd, dat weet beauty expert Kim Maes maar al te goed. Ze beet tien jaar op haar tanden tot ze haar droomverbouwing kon financieren. Nu plukt ze daar de vruchten van, want in haar California style bungalow voelt het altijd aan als vakantie.
Tandenbijten
“Na tien jaar is mijn droom om in een bungalow te wonen eindelijk uitgekomen. Tot vorig jaar was dit een Franse villa, inclusief houten luifels. Qua stijl was het huis absoluut niet mijn ding, maar het had een goede basis en een uitstekende ligging. Dat trok ons over de streep om een bod te doen. Buiten alle muren wit schilderen, hebben we hier tien jaar in gewoond zoals het was. Zo konden we genoeg geld bijeen sparen voor een grondige renovatie. Tandenbijten! Gelukkig heb ik veel geduld.”
Licht, ruimte en rust
“Licht, ruimte en rust. Dat waren mijn voornaamste eisen toen we met de verbouwingen startten. Die waren best ingrijpend: we haalden het dak eraf en veranderden een deel van indeling van het huis. Zo bouwden we een inkomhal aan de zijkant van ons huis, want vroeger kwam je binnen in de leefruimte. En waar vroeger de inkomdeur was, maakten we een bureau. Buiten de slaapkamers en badkamer staat alles in verbinding met elkaar. De flow van het huis zit eindelijk juist, het voelt goed om hier te wonen, &#;”
Begrijpen zonder woorden
“Ik hou van natuurlijke, warme en tijdeloze materialen. Onze architect Ilse Gielen is een vriendin en voelde volledig aan wat ik wou. Ze weet wat
Soms lijkt het alsof sommige mensen meer tijd in een dag hebben. Cedric en Julie zijn zo’n mensen. De afgelopen jaren zijn ze allebei hun eigen zaak gestart, hebben ze twee kinderen gekregen én waagden ze zich aan een totaalrenovatie van hun huis in Sint-Denijs-Westrem. So far so good: de kinderen groeien, de zaken bloeien en hun huis is ondertussen een ware thuishaven geworden. Een plek waar ze rust vinden en bewust genieten van hun gezin.
Hi Cedric en Julie, bedankt om ons te ontvangen in jullie net-gerenoveerde woning. Vertel eens, hoe is de zoektocht naar dit pand verlopen?
Cedric: “Moeizaam! Een betaalbaar huis vinden in regio Gent is echt niet evident. Toch niet op de reguliere manier. Omdat we redelijk hopeloos werden van het aanbod op de courante vastgoedsites, hebben we op een bepaald moment onze tactiek aangepast. Zo zijn we gestopt met het eindeloos scrollen op websites, en beginnen rondrijden op zoek naar ‘te koop’- bordjes. Telkens we zo’n bordje zagen, hebben we aangebeld. Op die manier hebben we ons huis in Sint-Denijs-Westrem gevonden! Uiteraard zag het er nog niet uit zoals nu…”
Wat hebben jullie allemaal aan de woning veranderd?
Julie: “Het zou makkelijker zijn om te vertellen wat we niét hebben veranderd. (lacht) De buitenkant ziet er nog min of meer hetzelfde uit als toen we het kochten, maar vanbinnen hebben we alles opengebroken en vervangen. Nieuwe indeling, nieuwe materialen en – uiteraard – nieuwe ramen. Het huis is aangepast aan d